ทุกการผจญภัยคือการเดินทาง แต่บ่อยครั้งเรามักหมกมุ่นอยู่กับจุดหมายปลายทาง จนบางครั้งเราลืมเพลิดเพลินไปกับการเดินทาง ไกล: กระแสน้ำเปลี่ยนแปลงผลักดันให้คุณดื่มด่ำกับช่วงเวลาเล็ก ๆ ที่มองข้ามไปเมื่อเราไปถึงจุดสูงสุด Okomotive platformer แบบเลื่อนด้านข้างใหม่ล่าสุดคือโอดิสซีย์ที่เต็มไปด้วยการทดลองและชัยชนะ แต่การจาริกแสวงบุญครั้งนี้มีพลังมาก ฉันมักจะพอใจที่จะลืมเป้าหมายสุดท้ายของฉัน

Far: Lone Sails เปิดตัวน้องใหม่ของ Okomotive ตามรอยเท้าของ platformers ปริศนาในบรรยากาศเช่น Inside และ Little Nightmares แม้ว่า Lone Sails จะไม่มืดมนหรือครุ่นคิดเหมือนเกมอื่นๆ เหล่านั้น แต่มันก็สร้างโทนเสียงที่โดดเด่นเมื่อผู้เล่นสำรวจดินแดนขนาดยักษ์ที่เลื่อนผ่านภูมิประเทศหลังหายนะที่รกร้าง ในขณะเดียวกันก็มองหาบ้านใหม่ ไกล: การเปลี่ยนแปลงของกระแสน้ำในหลาย ๆ ด้านจะเหมือนกัน แต่นั่นไม่ได้เลวร้ายเสมอไป

แทนที่จะขับยานพาหนะบนบก Changing Tides จะทำให้คุณเป็นหางเสือเรือขนาดใหญ่ กลไกของเรือลำนี้ซับซ้อนพอที่จะมีส่วนร่วมโดยไม่รู้สึกว่าฝืนใจ ฉันสนุกกับการยกใบเรือและขยับเสาเพื่อรับลมหรือตักน้ำมันเชื้อเพลิงเข้าสู่เครื่องยนต์เพื่อให้รถของฉันแล่นข้ามน้ำได้ดี ระหว่างทาง คุณจะพบกับการอัพเกรดของเรือรบ เช่น โซ่สำหรับรอกสมบัติที่จมอยู่ใต้น้ำ หรือเครื่องโอเวอร์ชาร์จที่ช่วยเพิ่มความเร็วในระยะเวลาสั้นๆ แต่น่าตื่นเต้น ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะเปิดเผยการอัปเกรดครั้งต่อไปของฉัน และดูว่าการเปลี่ยนแปลงนี้เปลี่ยนวิธีที่ฉันสำรวจน่านน้ำเยือกแข็งเหล่านี้ได้อย่างไร

คุณต้องเผชิญกับสิ่งกีดขวางบนถนนต่างๆ ในระหว่างการเดินทางนี้ และมักจะถูกบังคับให้ละทิ้งเรือของคุณเพื่อไขปริศนาสิ่งแวดล้อม ช่วงเวลาเหล่านี้แทบไม่ต้องเสียภาษี แต่ฉันสนุกกับการยืดขาเพื่อเพิ่มพลังให้กับกังหันลมที่ขึ้นสนิม ศึกษาการทำงานภายในของหัวรถจักรที่ผุพัง หรือดำดิ่งสู่ความลับบนพื้นมหาสมุทร เช่นเดียวกับ Lone Sails การเปลี่ยนแปลงของกระแสน้ำไม่รบกวนคุณด้วยคำแนะนำเครื่องมือหรือตัวอธิบายการเล่นเกม คุณเรียนรู้เกี่ยวกับโลกนี้และวิธีที่ทุกอย่างทำงานผ่านการลองผิดลองถูกแทน บางครั้งฉันก็เกาหัวกับสิ่งที่ดูเหมือนเป็นทางตัน แต่หลังจากปรับปรุงแก้ไขสิ่งแวดล้อมสักสองสามนาที ฉันก็พบสิ่งที่รู้สึกเหมือนเป็นวิธีแก้ปัญหาที่คุ้มค่าเสมอ

หลังจากสวมเสื้อผ้าและวางแผนจะใช้เวทมนตร์แห่งความมืดเพื่อฆ่ามังกรแล้ว หวางก็แสดงให้เราเห็นว่าเขาไม่ใช่คนขี้งอนในสนามรบ ด้วยการเคลื่อนไหวของเขาและแนวทางการฆ่าที่รุนแรงเกินไป เขาดูเหมือนตัวสำรองของ Doom’s Slayer ซึ่งเป็นเวอร์ชั่นที่แปลกและปากร้ายของเขาที่ควบคุมได้ เขาไม่หยุดเคลื่อนไหวเมื่อการต่อสู้เริ่มต้นขึ้น จุดไฟให้กับปีศาจทุกขนาดด้วยเสียงปืนกล ดาบจำนวนมาก และแม้แต่การใช้อาวุธของพวกมันเองต่อสู้กับพวกมัน หากวังหยุดชั่วครู่หนึ่ง ศัตรูก็จะฆ่าเขาอย่างรวดเร็ว โชคดีที่อารีน่าที่ออกแบบในแนวตั้งนั้นเหมาะกับเขา โดยมีแนวขวางและเส้นทางหลบหนีที่เกลื่อนไปทั่วเพื่อสร้างความพลัดพรากจากฝูง ด้วยการเลือกอาวุธเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่สมดุล การฆ่าร่วมกันสามารถสนุกได้มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเพิ่มการประลองยุทธ์ด้านสิ่งแวดล้อมที่ออกแบบมาอย่างสวยงาม เช่น การกระโดดสองครั้ง การวิ่งบนกำแพง การต่อย และการพุ่งตัว สนามกีฬาบางแห่งถึงขั้นต่อสู้เพื่อคุณ เช่น กับดักใบเลื่อยหมุนที่สามารถเปิดใช้งานจากระยะไกลเพื่อสับศัตรู ทั้งหมดบอกว่ากระแสการต่อสู้รู้สึกดีและทำให้คุณรู้สึกมีพลัง

การกระทำแบบวิ่งแล้วยิงนี้ไม่เหมาะกับคนใจเสาะ อย่างไรก็ตาม ปีศาจจะพุ่งเข้าใส่ปืนลูกซอง ลำไส้ทะยานขึ้นไปในอากาศราวกับลำแสงปาร์ตี้หลังจากฟันดาบ และการระเบิดทุกครั้งจะทำให้ศัตรูกลายเป็นกองเลือด เมื่อ Wang สังหารศัตรูได้มากพอ เขาสามารถควบคุมการเคลื่อนไหวขั้นสุดท้ายให้ศัตรูตัวเดียวได้ เช่นเดียวกับ Doom การกระทำนั้นหยุดชั่วคราวเพื่อให้เสียชีวิตด้วยเลือดนองเลือด เช่น ฉีกแขนของยักษ์แล้วใช้เป็นค้อนหรือฉีกศีรษะใครซักคนแล้วบีบให้เป็นน้ำผลไม้ การสังหารนั้นค่อนข้างจะมาก และการได้เห็นลำดับการตายที่เหมือนกันบ่อยครั้งก็ทำให้เหนื่อย แต่บางช่วงเวลาก็ทำให้เกิดอารมณ์ขัน ซึ่งมีความจำเป็นอย่างยิ่งในการเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ

หลังจากเล่นไปหนึ่งชั่วโมง หวางกล่าวว่า “การหั่นปีศาจเป็นชิ้นๆ เป็นสิ่งเดียวที่ฉันไม่เคยเบื่อ” และไม่ได้หมายถึงการประชดประชัน แต่กลับเจอทางนั้นเพราะความขัดแย้งแบบเดียวกันปะทุขึ้นบ่อยเพียงใด Flying Wild Hog พยายามอัดฉีดความหลากหลายในการต่อสู้ด้วยศัตรูประเภทใหม่ในแต่ละโซน แต่อาศัยคำรามเดียวกันมากเกินไป ซึ่งก่อให้เกิดภัยคุกคามเพียงเล็กน้อยและจบลงด้วยการขโมยความตื่นเต้นจากการต่อสู้แทบทุกครั้ง

ลำดับของแพลตฟอร์มมักจะเกิดขึ้นหลังจากการเผชิญหน้ากันส่วนใหญ่ แต่แทบจะไม่นานเกินสองสามวินาทีและไม่ทำอะไรมากสำหรับผู้เล่น นอกจากจะให้โอกาสคุณหายใจไม่ออกก่อนการทะเลาะวิวาทครั้งต่อไป นี่เป็นความอัปยศเนื่องจากการเคลื่อนไหวค่อนข้างดี แต่การกระทำนั้นไม่ค่อยแสดงให้เห็นว่าน่าตื่นเต้นเพียงใด คุณเพียงแค่ทำการเคลื่อนไหวไม่กี่ครั้งและไปยังพื้นที่ถัดไป การเบี่ยงเบนที่ดีที่สุดคือการปีนขึ้นไปบนดาดฟ้าที่บาดใจ นักเลงบนยอดไม้ และจังหวะที่ Wang ไล่ล่าทานุกิผ่านถ้ำ – ช่วงเวลาที่ยาวนานพอที่จะทำให้แพลตฟอร์มมีความหมายในทางที่โง่เขลา